Sara Conti, die doorgaans stedelijke (en per definitie vergankelijke) collages maakt, bedacht voor Fluide een geëmailleerd fresco dat een statige, zwangere en wellustige maagd voorstelt, die de trekken vertoont van een matroesjka. De emailplaat, die medio de 20e eeuw gold als communicatie- en reclamesupport, is een hyperbestendig materiaal dat volledig haaks staat op het papier dat de kunstenares gewoonlijk gebruikt en op haar wilde aanplaktechniek. Toch blijft de “sloganfiguur” werkzaam … de pop, bijna 3 meter hoog, prijkt tegen de achtergevel van de kerk van de Mont-Carmel, en is zichtbaar vanaf de Chant des Oiseaux en de Hangende Tuinen, een beetje als een profetische maagd bovenop een kerktoren of een natuurlijke site.
Zoals vele andere poppen die de kunstenares in het verleden realiseerde (Pirata, Princesses-évêques of Ciao Roma) kreeg ook de pop van Thuin een naam die doorgaans wordt geassocieerd met mannelijkheid: Messiah. Daarbij refereert ze aan de joods-christelijke cultuur waarmee westerlingen zich gemakkelijk vereenzelvigen. Sara Conti appelleert aan ons met de vraag hoe onze maatschappij er zou hebben uitgezien als de messias een vrouw was geweest. Haar feministische en emanciperende boodschap bevordert het ontstaan van een andere realiteit en zet de deur voor een andere geschiedenis op een kier. Haar boodschap wordt nog krachtiger als men weet dat de kerk Notre-Dame des Carmes die de matroesjka verwelkomt werd opgericht ter ere van de Maagd Maria.