De hangende tuinen van Thuin vormen een schitterend complex van tuinen en terrassen die zich uitstrekken tot aan de vallei van de Biesmelle, ten zuiden van het middeleeuwse stadje. Ze hebben hun bestaan te danken aan het verleden van Thuin als vestingstad. Binnen de stadsmuren, waar de burgerij woonde, was er maar weinig groen te vinden. Daarom werden op dit stukje natuur moestuinen aangelegd voor de voedselvoorziening. De waterbevoorrading was er geregeld via een irrigatiesysteem dat vandaag verdwenen is.
Bij zijn bezoek aan Thuin werd Serigne Mbaye Camara getroffen door het huidige waterbevoorradingsprobleem van de hangende tuinen en de vele beperkingen die dit met zich meebrengt voor de huidige eigenaars.
Voor Fluide pakt de kunstenaar uit met een conceptuele put van overvloed in het gehucht ‘Chant des Oiseaux’, van waaruit het uitzicht op de hangende tuinen onevenaarbaar is. Hij bouwde er een cirkel in hoogglanzend staal, symbool voor het water als bron van leven. De bezoekers die op de wandelbrug over het werk lopen, kunnen zich erin spiegelen zoals in een waterput waarin men op zoek gaat naar de waarheid of naar zelfkennis. Aan de stroom van beelden die door het werk worden weerspiegeld komt een abrupt einde … zoals de komst van het water in de tuinen. In Senegal, waar water een schaars en kostbaar goed is, ligt droogte aan de oorsprong van talloze sociale en economische ongelijkheden. De waterput is een vitaal communicatiemiddel tussen de mens en de elementen, met water als magische bouwsteen. De installatie van Serigne Mbaye Camara weerspiegelt de lucht en de omgeving die de plek onderdompelen in een sfeer van rust en meditatie. Het werk zet eveneens aan tot nadenken over de toekomst van de hangende tuinen.
