Notre-Dame Du Val (of Delvaux of D’el Vaulx – aan schrijfwijzen geen gebrek) is ongetwijfeld de oudste kerk van onze stad. Ze dateert vermoedelijk uit de 13e eeuw en is wellicht zelfs ouder.
Gejaagde voorbijgangers zullen wellicht geen oog hebben voor deze eenvoudige constructie, een landelijke mix van romaanse stijl en gotiek, met wat geluk alleen voor de gewelfde doorgang onder het koor van de kerk.
Maar dan maken ze ook geen kennis met de geschiedenis die deze stenen ons vertellen. Want ja, zoveel is duidelijk, wat deze kerk zijn uitzonderlijke karakter verleent is het feit dat we hier binnentreden in de intimiteit van zoveel generaties die ons zijn voorgegaan.
Zowel binnen als buiten in de kerkmuren werden er grafstenen gebeiteld. Hoewel ze soms naïef ogen, getuigen ze toch altijd van een grote spiritualiteit. Maar wie beitelde die “sprekende stenen”? De geschiedenis heeft de naam van de ambachtelijke lieden niet onthouden, maar hun noeste werk overleeft wel het verglijden van de tijd.
Dankzij de grafstenen kennen we niet alleen de leef- en sterfdata van de overledenen, maar ook hoe hun gezin was samengesteld, welke de voornamen waren van het koppel dankzij de aanwezigheid van hun homofone heiligen, wie als eerste stierf, welke kinderen op jonge leeftijd het tijdelijke voor het eeuwige moesten ruilen, welk beroep ze uitoefenden …
Een indrukwekkende getuigenis die eeuw na eeuw wordt overgeleverd en toegankelijk is voor iedereen die even de tijd neemt om rond de kerk te lopen …